Yol hikayeleri, ikinci baharlar ve veda vaktinin geldiğini sezebilmek üzerine...

Yaşlanma, hayal gücü ve işleri yarım bırakmanın güzelliği… Üçümüz genç ceylanlar gibi koşturuyorduk. Uzun otların arasından sıçrayıp…

Dickens, Henry James ve minik bir kuş bana dikkat kesilmeyi öğretti... Central Park’ta muhteşem bir gündü. Eşimle birlikte açmış kiraz çiçeklerinin altından geçerken tatlı kokuları havada yayılıyordu. Sekizinci sınıf öğrencileriyle birlikte doğuya giden oğlumu şaşırtmak için New York’taydık. Şehre ilk gelişimdi ve Central Park’taki yürüyüşümüz gerçekten büyülüydü...

Masumiyetin hüküm sürdüğü bir yerde, eskiden milyonlarca dolarlık bir bütçeyi yöneten bir polis şefiydim…

Durgunluk, acı ve görmenin bilgeliği üzerine… Geçenlerde, güneşli bir öğleden sonra parkta yürüyordum. Birden, bir bankta oturan yaşlı bir..

Makineler gelişiyor, durmadan hikâyeler üretiyor. Dizüstü bilgisayarımı açtığımdan bile daha hızlı kelimeler döküyorlar. Asla uyumuyorlar…

Onu her yerde hissedebiliyordum… Sonsuz bir gezgin olan ruhu, daima maceralara koşardı. Gördüğü her manzarada, dinlediği her hikayede..

Biz, tekrar tekrar yaptığımız şeyiz... William Carnegie, İskoç bir el tezgahı dokumacısıydı. Sanayileşme dünyayı değiştirene kadar…

Eski dünya izlerini sözlerde değil, eylemlerde bırakır... Mutfak kapısı gıcırdadı, Johnny içeri süzüldü, elinde kırık bir kemer…

Öğleden sonranın o dingin sessizliği, odamı bir battaniye gibi sararken, zihnimde kelimeler dans ediyordu...

Hayallere sıkı sıkı tutunun... Polis memuru Jack Murray, o gece üzerinde taşıdığı yeleği çıkarıp, genç kızın başının altına…

Yaratıcı ifadenin derin sularından içmeyi öğrenin... Bu söz adeta bir fısıltı gibiydi, ruhun en derininden yükselen bir davet misali…

Öğleden sonra, o beklenmedik sabahın hiç bilmediği bir ağırlık çökerdi omuzlarıma. Sanki hiç beklenmedik bir misafir gelirdi içime…

Lambanın alevi sıçrıyor... O eski, yıpranmış yıllık, ruhumun sakin sularına atılmış bir taş gibiydi. Yarattığı dalgalar, uzun zamandır…

Korkularınızdan korkmayın... Oturma odasının loş ışığında, rahat kanepenin ortasına kurulmuştum. Tahminen on yaşlarındaydım ve…

Albay, Flanagan's Pub (Bar)'a adımını attığında, her zamanki müşteriler onu içten gülümsemeleri ve dostane el sallamalarıyla karşıladılar..

Sadece verebildiğimiz kadarına sahibiz... Göz alabildiğine uzanan yemyeşil çimenleri, rengarenk çiçekleriyle adeta bir tabloyu andıran…

Hayatta güzel olan ne varsa, sonunda bir gün yok olup gidiyor... Hafif bir hüzünle konuştu. Kahvesini fincanına doldurmadan önce,..

Şüphe, başarısızlığın yapabileceğinden daha fazla hayali öldürür... Bira fabrikasında çalışan neşeli garson, müşteriye yeni IPA’larının…

Teknolojiyle ilişkim ne yazık ki bir türlü akıcı bir danstan ziyade çamurlu bir güreşe benziyor...

Herkes bir yerlere dağılıyordu... Annemin odası Sunrise Senior Living'in üçüncü katındaydı. Üçüncü kat, hafıza bakım ünitesiydi...