Daha Zengin Bir Hayat mı İstiyorsunuz? Haberleri Kapatın ve Gerçeklerle Uyanın

Dickens, Henry James ve minik bir kuş bana dikkat kesilmeyi öğretti... Central Park’ta muhteşem bir gündü. Eşimle birlikte açmış kiraz çiçeklerinin altından geçerken tatlı kokuları havada yayılıyordu. Sekizinci sınıf öğrencileriyle birlikte doğuya giden oğlumu şaşırtmak için New York’taydık. Şehre ilk gelişimdi ve Central Park’taki yürüyüşümüz gerçekten büyülüydü.

Tüm fotoğraflar JP Weiss'a aittir

Parlak güneş altında at arabaları turistleri taşırken, Edebiyat Yolu’nda Shakespeare, Sir Walter Scott, Robert Burns ve Fitz-Greene Halleck heykellerinin yanından geçtik. Parkın derinliklerinde, ormanlık bir alanda bir bankta durduk.

Gözümün ucuna kırmızı bir ışık çarptı.

Döndüğümde, bir dalda tüneyen erkek bir kardinal gördüm. Kaliforniya yerlisi olan bu kuşu daha önce hiç görmemiştim. Telefonumu kurcalayıp onu fotoğraflamaya çalıştım ama uçup giderken sadece bulanık bir kare yakalayabildim. Yine de görüntüsü aklımdan çıkmadı. Onu fark etmemin tek sebebinin, o an orada olmam olduğunu fark ettim.

Bu karşılaşma, bir tohumun filizlenmesine vesile oldu.

---

Daha iyi yol

New York’a seyahatim yıllar önceydi, oğlum henüz çocuktu ve ben polis şefi olarak görev yapıyordum. Günlerim taahhütler, zorunluluklar ve dikkat dağıtıcı şeylerle doluydu.  Bazı dikkat dağıtıcı şeylerin, itiraf etmeliyim ki, kendi kendime yarattığım şeyler olduğunu fark ettim.

Yani haberler.

Ben bir haber bağımlısıydım. Gazeteler, dergiler, kablolu kanallar… Çoğu akşam arka planda CNN veya Fox News’un yayını olurdu; sunucuları bitmek bilmeyen yorum döngüleriyle birbirlerinin sözünü keserlerdi. Eşim bu gürültüden kaçmak için bir romanla kendini oyalarken, ben tam tersine, bu gürültünün içine çekilmeye fazlasıyla hazırdım.

Ancak o geziden, o kardinalin ardından, zamanımı daha verimli geçirmenin bir yolunu bulmaya başladım. Bir manzara ressamı olarak, doğada yavaşlamanın iyileştirici gücünü zaten deneyimlemiştim. Yine de işin zorluğu ve haber döngülerinin cazibesi beni hep geri çekiyordu. 

Seçimler

O parlak kırmızı ışık beni bir şekilde uyandırdı ve dikkatimi neyin hak ettiğini yeniden düşünmemi sağladı. Kendimi daha sık eşimin arka bahçesinde kitap ve şiir okurken buldum.

Huzur ve barış içinde.

---

Zevk ve derinlik

Son zamanlarda her Çarşamba emekli arkadaşlarımla buluşuyorum. Sohbetlerimiz ailelerimiz, sağlığımız ve kaçınılmaz olarak haberler etrafında dönüyor. Bir öğleden sonra, aralarına kısa bir konuşma sıkıştırdım:

"Kablolu haberlerden tamamen vazgeçtim. Sürekli reklamlar, haber değeri olmayan abartılı “son dakika haberleri” ve bitmek bilmeyen spekülasyonlar beni bıktırdı. iPad’imdeki gazetede yirmi dakika geçirmek, gün boyunca nefes nefese kalmış spikerlerin boş gevezeliklerine katlanmadan bilmem gerekenleri öğrenmemi sağlıyor."

Adamlar güldüler, ama ben onlara şunu söylemek istedim: Daha iyisini bulmuştum.

Kitaplar.

Sadece kaçış değil, aynı zamanda zevk ve derinlik kaynağı. Beni başka hayatlara götüren, öğrenebileceğim, büyüyebileceğim, gülebileceğim, ağlayabileceğim ve insan olmanın daha derin gizemlerine göz atabileceğim romanlar.

Kablolu haberler benim için hiçbir zaman böyle olmadı.

---

Derinliğin Gereklilikleri

Şu anda yaratıcı yazarlık alanında yüksek lisans yapıyorum. Günlerim, Dickens, James, Dostoyevski, Flannery O’Connor ve beni hem alçakgönüllü kılan hem de zorlayan diğer yazarların eserleriyle dolu.

Bazı günler gerçekten zorlu geçiyor. James’in Viktorya dönemi toplumuna dair karmaşık pasajlarını defalarca okuyorum. Anlamadığım kelimeleri ve tarihsel referansları araştırıyorum. Metaforlar ve tekrar eden temalar üzerinde derinlemesine düşünüyorum.

Hafif okumalarımdan bazıları

Çaba beni keskinleştiriyor.

Odaklanma, hafıza ve kavrama, kullanımla gelişir. Ödül ise zorlu bir antrenmanın ardından gelen tatmin duygusudur: zorlu ama buna değer.

Isabel Archer’la Bir Kadının Portresi’nde geçirdiğim sabahlar, Günaydın Amerika’da uyuklamaktan daha fazlasını gerektiriyor. Aquinas’la geçirdiğim öğleden sonralar ise beni kablolu televizyondaki sohbetlerin asla yapamayacağı kadar yoruyor.

Dickens’ın Little Dorrit’teki Circumlocution Ofisi hicvi, bürokratik gürültü ve 24 saat manşetlerle dolu çağımıza ürkütücü bir şekilde benziyor. Bu kitaplar bana, derinlemesine okumanın bizi sadece sayfaya değil, hayata da alıştırdığını hatırlatıyor.

İyi edebiyat okumak sadece eğlendirmekle kalmaz, aynı zamanda fark etmeyi de öğretir.

---

Git bir kütüphane kartı al

Hepimizin nir kaçışa ihtiyacı var. 

Netflix dizileri, favori filmler ve ara sıra haber başlıkları harika eğlence kaynaklarıdır. Ancak, bunlarla yetinmeyin. Bir kütüphane kartı edinin ve klasiklerle yeniden tanışın. Çağdaş romanları keşfetmek harika olsa da, yüzyıllardır varlığını sürdüren edebi sesleri görmezden gelmeyin.

Okumak için rahat bir yer bulun

William Shakespeare, Leo Tolstoy, George Eliot ve Brontë kardeşler gibi edebiyat devleri, derin bir bakış açısına sahipti. Bugün de karşılaştığımız aynı şeytanlarla ve ikilemlerle boğuşuyorlardı. Onların hikayeleri, ancak yeterince yavaşlayıp özümsediğimizde, zorlukla kazanılmış bir bilgelik barındırıyor.

Derinlemesine okuyun.

Zihninizi ve ruhunuzu eski hikâyelerle besleyin. Bu hikâyelerin gerektirdiği odaklanma, günlük yaşamda dikkatinizi keskinleştirecektir. İnsanları daha net, belki de daha nazik bir şekilde görmenizi sağlayacak. Daha yavaş yürüyecek, daha fazlasını fark edeceksiniz.

Ve belki de bir dalda kırmızı bir ışık parladığında telefonunuza uzanmazsınız. Gerçeğin farkına çoktan varmış olacaksınız…

by John P. Weiss