Küçük çocuklar genellikle babaları gibi olmak ve onların yolundan gitmek isterler.
Babamda da durum böyleydi. Babası Albay John J. gibi askeri bir kariyere sahip olmak istememişti. R. Weiss, yani babam, özellikle dünyamızı şekillendiren savaşlar ve savaşlar tarihi hakkında okumayı çok severdi.
Babam mükemmel bir kitap kurduydu. Ne zaman yaramazlık yapsa, ailesi onu kitaplarını alıp dışarı çıkıp oynamaya zorlayarak cezalandırırmış. Kararlı bir şekilde, mahalledeki diğer çocukları bir krallık veya ülke için bazı ölüm-kalım savaşlarına katılmaya dahi ikna edermiş :)
Babam, II. Dünya Savaşı sırasında New York Üniversitesi'nde İşletme eğitimi almış. Sonrasında askeri kariyerine başlamak için Birleşik Devletler Deniz Piyadeleri'ne kaydolmuş. Ama bir sorun varmış.
Kalbinde bir üfleme sorunu!
Romatizmal ateşli bir çocukluk nöbeti kalbine zarar vererek küçük bir kalp mırıltmasına neden olmuş. Fiziksel uygunluklarını etkilememiş, ancak Deniz Piyadeleri tıbbi gereksinimler konusunda katı kurallara sahip. Askeri bir kariyere başlamaya kararlı olan babam ise tehlikeli bir adım atmış
Doktoruna rüşvet vermiş.
Büyüdüğümde karikatürist olmak istiyordum.
Ben de büyürken babam gibi olmak istedim.
Ama taklit etmeyi seçtiğim profesyonel kariyeri değildi, sanatıydı. Babam başarılı bir ressam ve yağlı boya sanatçısıydı.
Harika resimler ve güzel tuvaller çizerken onu izlerdim. Sık sık ne yaptığını açıklar ve işaretçiler sunardı. Böylece çizmeye başladım ve sanat eserlerine aşık oldum.
Çocukken yağlı boyalarla bir şeyler yapmayı denedim ama dağınık olduklarını hissettim. Ayrıca, kurşun kalem veya kalemle eskiz yaparken keyif aldığım hassas kontrolden yoksun olan fırçaları da pek sevmedim.
Bu yüzden çoğunlukla çizime bağlı kaldım.
İlkokuldaki öğretmenler yaratıcı yeteneğimi tanıdı ve sanat derslerinde sürekli olarak en iyi notlar aldım. Ardından ortaokul yıllarımda gazetelerde editoryal karikatürler keşfettim. Politikayı zar zor anladım ama ayrıntılı, ince çizilmiş çizgi filmleri sevdim.
Pat Oliphant ve Jeff MacNelly gibi siyasi karikatüristler benim kahramanlarım oldular ve tarzlarını yakından inceledim. Çok geçmeden, George Herriman (Krazy Kat çizgi romanı) ve Bill Watterson (Calvin & Hobbes çizgi romanı) gibi hayran olduğum diğer karikatüristleri keşfettim.
Ailem ve arkadaşlarım hakkında karikatürler çizmeye başladım ve lisede kampüs gazetesinin editoryal karikatüristi oldum.
Sınıfta derslere ilgi göstermek yerine karalama yaptığım için öğretmenlerimle sık sık başım belaya girdi. Karikatür benim dünyam olmuştu adeta.
Aileme büyüdüğümde karikatürist olmak istediğimi söyledim.
Hayaliniz reddedildiğinde ne yaparsınız?
Tanrı'nın güldüğünü duymak istiyorsan, O'na planlarını söyle derler.
Hayat genellikle eğri toplar atar ve istediğimizi düşündüğümüz şey her zaman elde ettiğimiz şey değildir. Yine de bir şekilde, çoğu zaman, her şey yolunda gidebilir.
Babam doktoruna başarılı bir şekilde rüşvet verdi ve temiz bir sağlık raporu almayı başardı. Deniz Piyadeleri eğitim kampını tamamladı ve tatbikat çavuşu oldu. Ardından Memur Aday Okulu'na seçildi ama bir sorun çıkmıştı.
Başka bir tıbbi muayeneden de geçmek zorundaydı artık.
Bu sefer kalp mırıltısını fark ettiler ve babamın askeri kariyeri onurlu (tıbbi) bir terhis ile yarıda kaldı. Babamın kalben çok derin bir üzüntü yaşadı.
Hayaliniz reddedildiğinde ne yaparsınız?
Kendizi nasıl yeniden keşfedebilirsiniz? Bir başlangıç yapmak açısından bu noktada en güzel yer, orijinal hayalinizin ayrıntılarını incelemektir. Yani sizi heyecanlandıran şeyler nelerdir? Ve bu nitelikleri veya özellikleri belirledikten sonra, bunları deneyimlemenin başka yollarını düşünmelisiniz.
Babam iş dünyasında başarılı olmak için birkaç yılını harcadı, ancak daha büyük bir düzen ve sorumluluk duygusu için can atıyordu. Onu askeri bir kariyere çeken şeyleri gibi.
Böylece hukuk fakültesine başvurdu. Kolay değildi elbette. Gündüzleri çalışıyor ve gece derslere katılıyordu. Devlet sınavının olduğu gün ateşi vardı ve kurdeşen hastasıydı. Ve yine de sınavı başarı ile geçmeyi başarmıştı.
Sonunda, babam multi-milyon dolarlık davalara karar verecek bir İdare Hukuku Yargıcı oldu. Bir keresinde bana askeri bir kariyere sahip olamadığına pişman olduğunu söylemişti, ancak hukuk kariyerinde de büyük bir memnuniyet ve amaç duygusu yakalamıştı.
Bazen çağrımızı buluruz, bazen çağrımız bizi bulur.
Kim olmayı seçtiniz?
Anne-Babam büyüdüğümde karikatürist olmak istediğimi söylediğim gün bana gülümsemişti.
"Bu güzel tatlım," dedi annem. Babam da beni ofisine davet etti ve oturmamı istedi. İyiye işaret değil, diye düşündüm. Ve sonra konuştu.
"Johnny, sen iyi bir karikatüristsin ve annen ve ben yarattığın sanat eseriyle gurur duyuyoruz. Ama bence eğitimine devam etmek, üniversiteye gitmek ve geçimini sağlamak için güvenebileceğin sağlam bir kariyer sahibi olmak daha akıllıca olacaktır. Çünkü yetenekli olsanız bile karikatürist olarak geçimini sağlamak çok zor."
"Yani karikatürist olmam gerektiğini düşünmüyor musun?" diye sordum babama.
"Hayır, elbette, karikatür çizmeye devam etmelisin." dedi babam ve ekledi, "Ama alternatif bir kariyerin olsun. Tüm yumurtalarını karikatür sepetine koymak açıkçası riskli ve sonra ya başarılı olamaz isen ne yapacaksın?"
Birincisi haklıydı.
Birçok karikatürist hakkında okudum ve çoğu için ortak tema, editoryal karikatürist pozisyonlarının olmaması ve düşük maaştı.
Çoğunun faturalarını ödemeye yardımcı olacak başka işleri vardı.
Büyürken, televizyondaki polis şovlarının aksiyonunun ve macerasının tadını çıkarırdım. Hill Street Blues, Starsky & Hutch, Adam 12 ve The Streets of San Francisco gibi programlar vardı televizyonda. Bazı şovların diğerlerinden daha az gerçekçi olduğunu biliyordum, ancak kolluk kuvvetleri mesleğine hayranlığım oluşmuştu.
Bir şerif, lisede sınıfımıza gelerek bir konuşma yapmıştı ve polislerin çalışmalarına olan ilgimi daha da artırmıştı. Ceza ve Adalet İdaresi alanında diploma almaya karar verdim.
Babam memnun oldu çünkü iyi bir hayatım olmasını istiyordu. Belki beni hukuk mesleğine yönlendirmeyi ve avukat olmamı umuyordu ama pek öyle olmadı.
Ceza ve Adalet İdaresi alanında yüksek lisans derecesi alarak hem lisans hem de yüksek lisansımı tamamladım. Kolluk kuvvetleri kariyerime başlarken, yaratıcılığımı ve sanat eserimi dahil etmenin sonsuz yollarını buldum. Bir karikatürist olarak yerel gazetelerle bile çalışmaya başladım.
Üniformalı devriye günlerimde yerel bir medyada karikatürümle ilgili bir gazete hikayesi dahi yayınlamayı başarmıştım.
Daha sonra, Teğmenliğe terfi ettiğimde, ilçe gazetesi yine benim hakkımda bir hikaye yaptı ve beni "Rönesans Adamı" olarak nitelendirdi.
Kolluk kuvvetleri kariyerimden keyif aldığımı keşfettim. Yaşadığım bölgedeki insanlara yardım etmeme izin verdi ve işime biraz yaratıcılık ve sanat aşılama fırsatları sağladı.
"Sanatçı polis" oldum.
"Bu, kim olmayı seçtiğin kadar eskiden kim olduğunla da ilgili değil." Sanhita Baruah
Birkaç yıl daha editoryal karikatürist olarak devam ettim, ancak o zamana kadar da gazeteler azalmaya başlamıştı. İnternet, sosyal medya ve diğer çevrimiçi yayınların gelişimi, editoryal karikatür mesleğine zarar verdi. Gittikçe daha fazla karikatürist işten çıkarıldı. Bazıları çevrimiçi iş buldu, ancak çoğu diğer işlerine dönmek zorunda kaldı.
Babamı dinlediğim için mutluydum açıkçası. Kariyerimin son on yılını polis şefi olarak geçirdim, ancak bu yüksek stresli pozisyonda bile mektuplarda, notlarda ve polis departmanının çevresinde karikatür çizme fırsatları buldum. Hepsinden iyisi, ellili yaşlarımda emekli olup yazma ve yaratıcı ilgi alanlarıma tam zamanlı olarak dalabildim.
Kim olmak istediğinizi seçebilirsiniz. Bu sizin ilk tercihiniz olmayabilir ve biraz saç yeniden kendinizi keşfermeniz gerekebilir. Bu noktada kilit husus, size hitap eden temel nitelikleri veya özellikleri bulmak ve ardından benzer olabilecek diğer meslekleri veya arayışları belirlemektir.
Babamın askeri bir kariyeri olmadı, ancak hukukçu olmak ona orduda çekici bulduğu benzer bir sorumluluk, yapı ve düzen duygusu verdi.
Kariyer anlamında bir karikatürist olmadım, ancak karikatürümü ve yaratıcılığımı kolluk kuvvetleri kariyerimde büyük bir etki yaratmak için kullanabildim. Memur arkadaşlarımdan oluşan karikatürlerim, çoğu zaman ciddi ve tehlikeli bir meslekte çok ihtiyaç duyulan hafifliği getirdi.
Ve yaşadığım topluma polislerin de mizah anlayışına sahip olabileceğini gösterdi.
Başka bir yol bulabileceğimiz umudu
Bu yeniden icat kavramı üzerine düşünüyordum.
Sivil hayata geçişte zor anlar geçiren askeri bir adam tanıyorum. Yaptığı ilk sivil işlerde yapı eksikliği ve profesyonelliksizlik nedeniyle ertelendi. Sonunda, geçmiş askeri becerilerinden yararlanan bir pozisyon buldu.
Kendini yeniden icat edebildi.
Emekli olan ancak geri kalan günlerinde golf oynamaya hazır olmayan bir federal ajan arkadaşım var. Bu yüzden kendini yalan makinesi okuluna soktu ve şimdi kendi işini yürüttiyor. Kendini yeniden keşfetti ve kolluk kuvvetleri mesleğinde dolaylı olarak hizmet etmeye devam etmenin bir yolunu buldu.
“Yeniden icat hem bir tür ölümü hem de yaşamaya devam etme arzusunu gerektirir. Ve özünde, yeniden icat ayrılmaz bir şekilde umutla bağlantılıdır: başka bir yol bulabileceğimiz, başka bir şekil alabileceğimiz umudu.” Vivek Shraya, İnsanlar Değişiyor
Hayatta kendimizi nerede bulursak bulalım, dönmek için asla geç değildir. Sizi heyecanlan altta yatan nitelikleri veya şeyleri keşfetmek ve bunları yeni bir pozisyonda veya arayışta uygulamak için asla geç kalmayın.
Kolluk kuvvetleri kariyerim çok fazla yazma gerektiriyor. Polis ve personel raporlarıyla başladı, ancak sorumluluklarım ve rütbem arttıkça kendimi yerel basın için konuşmalar ve makaleler yazarken buldum.
Yazmayı sevdiğimi keşfettim.
İzin zamanımda bir blog başlattım ve hikayelerimi, denemelerimi ve makalelerimi çeşitli çevrimiçi platformlarda yayınlamaya başladım. Birkaç yıl sonra yazma yeteneklerim geliştikçe bir izleyici kitlesi oluşturmaya başladım. Kitap yayınlamaya başladım. Birkaç yıl erken emekli olmaya ve kendimi bir yazar olarak yeniden keşfetmeye karar verdim.
Ya siz?
Hayallerinizden biri veya daha fazlası işe yaramadıysa, pes etmeyin. Sizi heyecanlandıran o hayallerin içindeki şeyleri keşfedin. Nitelikleri, becerileri ve özellikleri... Ardından, orijinal hayallerinizde bu niteliklerden bazılarını paylaşabilecek diğer kariyerleri, işleri, arayışları veya yaratıcı tutkuları keşfedin.
Hayallerinizi bu şekilde yeniden icat edebilirsiniz.
Babam bunu, reddedilen bir askeri kariyerden hukukçu olarak tatmin edici bir kariyere geçerek yaptı. Bunu kolluk kuvvetleri kariyerime karikatürü (ve daha sonra yazmayı) dahil ederek ben yaptım. Federal ajan arkadaşım, yeni poligrafi tutkusunda bir görüşmeci olarak geçmiş mesleki becerilerini kullanarak bunu başardı.
Siz de yapabilirsiniz.
Hayallerinizi yeniden icat etmek için asla geç kalmış değilsiniz!