Hüseyin GÜZEL’den Şiirler (#3)
Bir gün anlarsın,
Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,
Deli eden bir uğultudur, başlar kulaklarında,
Ne çarşaf halden anlar ne yastık,
Girmez pencerelerden o beklediğin aydınlık,
Onun unutamadığın hayali, sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine,
Kapanır yatağına, çaresizliğine ağlarsın,
Sevmek ne imiş, bir gün anlarsın,
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş dolduğunu; şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin…
Gün gelirde sesini bir kerecik duyabilmek için, vurursun başını soğuk taş duvarlara,
Büyür git gide incinmişliğin, kırılmışlığın…
Duyarsın taa derinden acısını; çaresiz kalmışlığın, çaresiz kalmışlığın…
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın, sevmek ne imiş…
Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin; niçin yaratıldığını,
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini,
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini,
Boşuna geçip giden günlerine yanarsın,
Dolar gözlerin için burkulur..
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın, sevmek ne imiş…
Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların,
Sevilen gözlerin erişilmezliğini,
O hiç beklenmeyen saat geldi mi?
Düşer saçların önüne, ama bembeyaz…
Uzanır gökyüzüne ellerin, ama çaresiz, ama yorgun, ama bitkin…
Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın…
Sonra,
Dizilir birbiri ardına gerçekler,
Acı,
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın, sevmek ne imiş…
Bir gün anlarsın hayal kurmayı, beklemeyi, ümit etmeyi…
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir; bütün vücudunu saran o korkunç geceyi,
Lanet edersin yaşadığına,
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın,
O zaman bir çiçek büyür kalbinde ve kabrinde,
Kendiliğinden…
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın,
İşte o gün anlarsın…
Destek olmak için bana bir kahve ısmarlayabilirsiniz :) ve E-Posta Bültenimize de üye olabilirsiniz…
Not: Bu şiir 18 Nisan 2020 tarihinde Medium sitesinde yayınlandı.