2018'i nasıl tarif edersiniz? Beklediğiniz gibi miydi?
Muhtemelen hayır diyebiliriz. Bugünden geriye baktığımızda, dünya birkaç yıl önceye kadar dört gözle beklediğimizden çok farklı.,
Şaşkınlık oluşturan hayret verici olayların bir yararı, genellikle harekete geçirecek bir ürün olmalarıdır. İnsanların beklentilerinin dünyadaki gerçeklerle uyuşmadığını fark etmelerini sağlayabilir. Bazılar insanların, statükonun değişmesi gerektiğini görmelerine yardımcı olabilir. Bazıları da, dönüşümün zaten yaşanmakta olduğunun altını çizer.
Yirmi beş yıl önce, fakir ülkelerdeki yüzbinlerce çocuğun ishalden öldüğünü söyleyen bir makale okumuştuk. Bu, değerlerimizi kristalize etmemize yardımcı oldu. İnovasyonun herkes için olduğu ve hiçbir çocuğun ölmesinin mümkün olmadığı, hastalıklardan ölmediği bir dünyaya inanıyoruz. Ama gördüğümüz şey hala eşitsizlikle şekillendirilmiş bir dünya.
Bu keşif, hayırseverliğe olan yolculuğumuzdaki en önemli adımlardan biriydi. Şaşırdık, sonra sinirlendik, sonra harekete geçtik.
Güzel hayret verici olaylar da oldu. Sıtma hastalığını yeni yeni bir şeyler öğrenmeye başladığımızda, uzun süre devam eden bir aşı icat edilene kadar dünyanın bu hastalığa hiçbir zaman çare bulamayacağını düşünmüştük. Fakat çeşitli önlemler sayesinde sıtma ölümleri 2000 yılından bu yana yüzde 42 azaldı.
Bu yılın yıllık mektubunda, bu yolculuk boyunca bizi şaşırtan dokuz şeyin daha altını çizdik. Bazıları bizi endişelendiriyor açıkçası. bazıları da bize ilham veriyor. Hepsi bizi harekete geçirmeye de teşvik ediyor. Umarız onlar sizin için de aynı etkiyi yaratır, çünkü bu şekilde dünyanın daha iyi hale gelmesini sağlayabiliriz diye düşünüyoruz.
Afrika en genç kıtadır
Bill: Dünya yaşlanmaya devam ediyor, ancak Afrika hala aynı yaşta (neredeyse). Bu kafa karıştırıcı geliyor olabilir, ancak bunu yıkma duygusu mantıklı.
Küresel olarak Orta yaş nüfusu giderek artıyor. Dünyanın her yerinde insanlar artık daha uzun yaşıyorlar. Daha fazla çocuk yetişkinliğe kadar hayatta kalırken, kadınlar her zamankinden daha az çocuğa sahip artık. Sonuç, yavaş yavaş orta yaşlara doğru ilerleyen küresel bir popülasyon.
Afrika hariç!!! Ortanca yaş sadece 18 iken Kuzey Amerika’da ise 35'tir. Ve genç Afrikalıların sayısının önümüzdeki yıllarda artması da bekleniyor.
Bunun bir çok nedeni var.
Birincisi, Sahra altı Afrika’nın en fakir bölgelerinde, Afrika’nın diğer bölgelerinde olduğu gibi yıllık doğum sayısının artması. Bu da bir varlık veya bir istikrarsızlık kaynağı olabilir.
Melinda ve ben doğru yatırımların kıtanın muazzam potansiyelini ortaya çıkaracağına inanıyoruz.
Genç Afrikalılar, yalnızca kendi topluluklarının değil tüm dünyanın geleceğini şekillendirecek.
Melinda: Ekonomistler, hangi ülkelerin gelişmekte olduklarını açıkladıklarında, vurguladıkları etkenlerden biri, geleceğin gençlerin yüksek kalitede sağlık ve eğitim hizmetlerine erişimine bağlı olduğunu söylemenin bir başka yolu olan “insan sermayesi” dir.
Sağlık ve eğitim, ekonomik büyümenin ikiz motorlarıdır.
Eğer Sahra altı Afrika, gençlerine yatırım yapmayı taahhüt ederse, bölge 2050 yılına kadar küresel işgücü payını iki katına çıkarabilir ve yüz milyonlarca insan için daha iyi bir yaşam söz konusu olabilir.
Özellikle kız çocuklarının eğitimi gezegenimizdeki en güçlü kuvvetlerden arasındadır. Eğitimli kızlar daha sağlıklıdır. Eğer tüm kızlar 12 yıllık yüksek kaliteli eğitim fırsatlarına erişebilirse, kadınların yaşam boyu ortaya koyacağı kazanç; tüm ABD ekonomisinden bile daha yüksek olacaktır. Ve ailelerine de çok güzel yararlar sağlayabilirler. Bir kadın ne kadar çok eğitim alırsa, sağlıklı çocukları yetiştirmekte o kadar donanımlı olur.
Aslında, UNESCO düşük ve orta gelirli ülkelerdeki bütün kadınların orta okulu bitirmesi durumunda, bu ülkelerdeki çocuk ölümlerinin yaklaşık yarıya düşeceğini de tahmin ediyor.
Kızları geride bırakmak yerine; daha sağlıklı, eğitimli ve güçlendirilmiş bir Afrikalı gençlik patlaması, hayal edebileceğim en iyi ilerleme göstergesi olacaktır.
Evdeki DNA testleri seri katilleri bulabilir — ve ayrıca erken doğumun önlenmesine de yardımcı olabilir.
Bill: Polis geçen yıl Golden State Katilini yakalamak için genetik test sonuçlarını kullandığı zaman, ortaya çıkan hikaye dünya çapında manşetlere girdi. Ancak evde yapılan DNA testlerinden çıkan tek keşif bu değildi.
23 yaşına kadar gönüllü olarak sunulan 40.000'den fazla örneğe bakıldığında, bilim adamları, erken doğum eylemi ile altı adet gen arasında, vücudun selenyum adı verilen bir mineral kullanmasını düzenleyen potansiyel bir bağlantı buldular.
Bazı insanlar selenyumların düzgün çalışmasını engelleyen bir gene sahiptir. Vakfımızın fonuna yardım ettiği 23andMe araştırması, bu geni taşıyan hamile annelerin erken doğum yapma ihtimalinin daha yüksek olduğunu gösterdi. Bu, selenyumun bir kadının ne zaman çalışmaya başlayacağını belirlemede rol oynadığını göstermektedir.
Erken doğuma neyin sebep olduğunu anlamak çok önemlidir. Her yıl on beş milyon bebek erken dünyaya geliyor ve bu da beş yaşın altındaki çocuklarda önde gelen ölüm nedenlerinden biri. Erken doğum, dünyanın her yerindeki anneleri etkiler — bazı gruplar daha yüksek oranda (Melinda’nın bahsedeceği) tecrübe etse de, düşük gelirli ülkelerdeki prematüre bebeklerin zengin ülkelerdeki çocuklara oranla ölme olasılıkları çok daha yüksektir.
Araştırmacılar, bu yılın sonlarına kadar mineralin erken doğum riskini nasıl etkilediğini tam olarak bilmiyorlardı. Ancak bu bağlantının önemi kanıtlanırsa, selenyum kadınların hamileliklerini tam vadesine kadar uzatmalarına yardımcı olmak için bir gün en ucuz ve en kolay bir çözüm olabilir.
Bu bağlantı, son yıllarda yaptığımız birkaç buluştan biri. Daha iyi araçlar ve daha fazla veri paylaşımı, nihayetinde bebeklerin erken doğmasına neden olanları ve onları rahimde daha uzun süre tutmak için ne yapabileceğimizi anlamaya başladığımız anlamına gelir. Özellikle Stanford’daki bir ekip tarafından geliştirilen prematürite için yapılan basit kan testi beni çok heyecanlandırıyor. Bir kadına ne kadar sürede doğum yapacağını söyleyebilir, böylece riskleri en aza indirmek için doktoru ile birlikte çalışabilir.
Melinda: Bill’in tarif ettiği tüm umut verici keşiflere rağmen, benim için asıl şaşırtıcı olan prematurite hakkında ne kadar az şey bildiğimiz idi. tüm dünyadaki insanların sadece yüzde 10'unu etkileyen başka bir şey düşünemiyorum ama bu çok az dikkatimizi çekiyor.
Erken doğumların büyük çoğunluğunun sebebini henüz belirleyemiyoruz, ya da bazı kadın gruplarının neden bebeklerini erken doğurmaya daha yatkın olduklarını bilmiyoruz. Örneğin, uzun boylu kadınların neden hamileliklerinin daha uzun sürdüğü bir sırdır. Ve ABD’de, Afrikalı-Amerikalı kadınların neden buraya Afrika ülkelerinden göç eden kadınlardan daha erken yaşta yayınladıkları bir sırdır.
Bir teori sosyo-kültüreldir — Afrikalı-Amerikalı kadınların tüm yaşamlarıyla karşılaştıkları ırkçılık ve ayrımcılık, sağlıklarına zarar veren strese yol açmaktadır.
Bir diğeri ise, kadınların vücutlarındaki mikro organizmaların karışımının burada büyüdükleri için farklılık gösterebileceğidir.
Fakat bildiğimiz bir şey var o da: Prematürenin ikilik olmadığı. Bir bebeğin ne kadar erken doğduğu çok önemlidir; 36. haftada doğan bir bebek 34. haftada doğan bir bebekten çok daha iyidir. Amacımız kategorik olarak prematüriteyi engellememeli, ki bu yine de imkansız olabilir. Bunun yerine, hamileliği herkes için tam döneme yaklaştırmak olmalıdır. Ve nihayet, bunun nasıl yapılacağı hakkındaki bilgilerimizdeki boşlukları doldurmaya başlıyoruz.
Her ay bir New York şehri inşa edeceğiz…
Bill: Keşke daha fazla insan, iklim değişikliğinin neye mal olacağını tam olarak anlayabilse.
Yenilenebilir enerji kaynakları ucuzlaşmasıyla, ortaya çıkan elektrik konusundaki gelişmelerin bir kısmını muhtemelen okumuşsunuzdur. Ancak ne yazık ki elektrik, dünyaya yayılan tüm sera gazlarının sadece dörtte birini oluşturuyor.
Üretim yüzde 21 ile çok geride değil. Çoğu insan üretimi düşündüğü zaman, montaj hatlarındaki aletleri hayal eder, halbuki binalarda kullanılan malzemeleri de içerir üretim. Çimento ve çelik yapmak, fosil yakıtlardan çok fazla enerji gerektirir ve ilgili işlemler karbonu bir yan ürün olarak serbest bırakır.
Kentsel nüfusun önümüzdeki yıllarda artmaya devam etmesiyle, dünyanın bina stokunun 2060 yılına kadar ikiye katlanması bekleniyor; bu, o zamandan bu yana her ay yeni bir New York Şehrinin inşa edilmesine eşdeğer. Çok fazla çimento ve çelik kullanımı söz konusu olacak demektir ki iklim değişikliğini kötüleştirmeden bir yolunu bulmalıyız.
Üretim tek büyük veri değil. Ayrıca Tarım da sera gazlarının yüzde 24'ünü oluşturuyor. Bu geviş getirerek Metan gazı salınımı yapan sığırları içerir.
Daha önemlisi bu noktada, eğer iklim değişikliğini çözeceksek, onu harekete geçiren her şeyde sıfıra yakın emisyonlara ulaşmamız gerekiyor — tarım, elektrik, imalat, ulaşım ve binalar. Bu beş sektör iklim değişikliğinin önündeki en büyük zorluklardır.
İnsanların gübre kullanımını, kargo gemilerini işletmesini, inşaat ofislerini veya uçakları kullanmayı bırakacaklarını düşünmek gerçekçi değildir elbette. Gelişmekte olan ülkelerden, başkalarının iyiliği için büyümelerini azaltmalarını istemek de adil değil tabii. Örneğin, düşük ve orta gelirli ülkelerdeki birçok insan için sığır, temel bir gelir ve besin kaynağıdır.
Çözümün bir kısmı, bu beş sektörün hepsinde yeniliklere yatırım yapmaktır, ki böylece iklimi tahrip etmeden bunları yapabiliriz. Bu büyük zorlukların her birinde yeni buluşlara ihtiyacımız var.
Biraz ilerleme olduğunu söyleyebilirim. Avrupa Komisyonu yakın zamanda beş sektörde araştırma ve geliştirme konusunda yatırım yapmayı taahhüt etti. Katıldığım 1 milyar dolarlık özel fon, Çığır Açan Enerji Girişimleri, temiz enerji şirketlerine yaptığımız tüm yatırımlarımızı yönlendirmek için beş büyük zorluğu kullanıyor.
Ancak insanları zorluklar hakkında bilgilendirmek için çok daha iyi bir iş yapmamız gerekiyor. Medyanın kapsamı, sorunun genişliğine uygunsa yardımı olur. Güneş panelleri harika, ancak kamyonlar, çimento ve inek osurukları hakkında da bir şeyler duymalıyız.
Veri cinsiyetçi olabilir
Bill: Günümün büyük kısmını sağlık ve kalkınma hakkında veriler toplamak için harcıyorum. Kadınlar ve kızlarla ilgili ne kadar az veri bulunduğuna da şaşırdım açıkçası.
Bence asıl sebep, bazı meselelerin “kadın” meselesi olduğu ve diğerlerinin olmadığı ve kadın meselelerinin derinlemesine çalışılmadığı bu yapay bölünmeyi yaratmamızdır. Bu herkes için ilerlemeyi engeller.
Nüfusun yarısında neler olup bittiğini bilmiyorsanız, bir çok şeyi de geliştiremezsiniz. Bunun için iyi bir sebep yok, artık teknoloji veri toplamayı da çok kolaylaştırıyor.
Melinda: Gelişmekte olan ülkelerdeki kadınlar geçen yıl ne kadar gelir elde ettiler? Ne kadar mülke sahipler? Kızlar ev işlerinde erkeklerden ne kadar daha fazla zaman harcıyor?
Bilmiyorum. Başka kimsede yok. Veri henüz mevcut değil.
Bill ve ben yıllık mektubumuzu, dünyanın en fakir insanlarının gelişmede oynadıkları roller hakkında konuşarak kolayca geçiştirebilirdik elbette. Veriler daha iyi kararlara ve daha iyi politikalara yol açar. Hedefler; yaratmamıza ve ilerlemeyi ölçmemize yardımcı olur. Savunuculuk ve hesap verebilirlik sağlarlar.
Bu nedenle kadınlar ve kızların hayatlarıyla ilgili eksik veriler çok zararlıdır esasında. Bu durum da hayatlarını daha iyi hale getirmelerine engel oluyor.
Sorun, yalnızca bazı kadınların veri kayıtlarının gözden kaçması değil. Aynı zamanda, sahip olduğumuz verilerin — politika yapıcıların bağlı olduğu verilerin — kötü olması. Hatta cinsiyetçi de diyebilirsiniz. Verileri objektif olarak düşünmeyi seviyoruz, ancak aldığımız cevaplar genellikle sorduğumuz sorular etrafında şekilleniyor. Bu sorular önyargılı olduğunda, veriler de öyle.
Örneğin, gelişmekte olan ülkelerdeki kadınlar hakkında ne kadar az veriye sahip olduğumuzla ilgili verilerin çoğunluğu üreme sağlığıyla ilgilidir — çünkü kadınların toplumdaki birincil rolünün bir eş ve anne olduğu yerlerde, araştırmacıların odaklandığı şey budur kaçınılmaz olarak.
Fakat bu kadınların ne kadarını kazandıklarını veya ne sahip olduklarını bilmiyoruz, çünkü birçok ülkede gelir ve varlıklar hane halkı tarafından sağlanıyor. Kocası hanenin başına geçtiği için evli bir kadının getirdiği her şeyde ona borçludur.
Bu gibi hatalı verilerde devam etmek zorunda olduğunuzda, kadınların ekonomik faaliyetlerini değersizleştirmek kolaydır ve kadınların ekonomik durumunun iyileşip iyileşmediğini ölçmek zordur.
Üç yıl önce, vakfımız bu veri boşluklarının bir kısmını doldurmaya başlamak için büyük bir yatırım yaptı. Toplumsal cinsiyet veri devrimini hızlandırmak için çalışan örgütler ağının bir parçasıyız — veri toplayıcıları yeni araçlarla güçlendirmek ve mevcut veri setlerini toplumsal cinsiyete göre kesmek, iç görüleri benimsemeye kadar…
Verileri toplamak ve analiz etmek için yapılan bu çalışma kulağa sıkıcı gelebilir. Ancak sıkıcı olmayan şey, milyonlarca kadını ve kızı güçlendirmek için bu veri kullanmaktır.
Birkaç yıl önce Kenya’dayken, Christine adında bir veri toplayıcısı, Nairobi’nin en fakir bölgelerinden birinde kadınları araştırmak için kapı kapı gezerken ona eşlik etmeme izin verdi. Bana bu çalışma ile tanıştığı kadınların çoğuna daha önce yaşamları hakkında hiçbir zaman soru sorulmadığını söylemişti. Christine, bir kadının kapısını çaldığında ve onun hakkında daha fazla şey öğrenmek için orada olduğunu açıkladığında, önemli olduğunu düşündüğü kadına birisinin ona önem verdiği mesajını gönderdiğini de söylemişti.
Bence onun durduğu nokta güçlü bir nokta. Ölçmeyi seçtiğimiz şey, toplumun değerinin bir yansımasıdır. Bu nedenle, kadın ve kızların hayatlarını anlamak söz konusu olduğunda, dünya “bilmiyorum” gibi bir cevabı kabul edemez.
Öfkenizi işleme konusunda genç çocuklardan çok şeyler öğrenebilirsiniz
Melinda: İki yıl önce, Bill ve ben bir öğleden sonrasını Georgia eyalet hapishanesinde geçirdik. Yoksulluk ve kitlesel hapsetme arasındaki bağlantı hakkında daha fazla şey öğrenmek için oradaydık. (Geçen yılki mektubunda yazdığımız gibi, vakfımız ABD’deki çalışmalarımızı kamu eğitimine yaptığımız yatırımların ötesine genişletmeye başlıyor, bu yüzden ABD’deki yoksulluk alanını birçok açıdan inceliyoruz.)
Günün en unutulmaz kısmı, küçük bir mahkum grubuyla yaptığımız bir sohbetti. Eğer şiddet uygulayan bir suçlunun nasıl bir şey olacağını önceden bilseydik, tanıştığımız mahkumların buna uymadığını söyleyebiliriz. Birlikte geçirdiğimiz süre, eğlenceli ve arkadaşçaydı.
Serbest bırakıldıktan sonraki hayat planları ve mahkumiyetlerine yol açan koşullar hakkında konuştuk. Suçlarının ayrıntısına derinlemesine girmemiş olsak da (bazıları ciddi şiddet içeren suçlardı), birçoğu kendilerini genellikle kötü bir çevrenin içinde olmalarını öne sürdü.
Olanların sorumluluğunu üstlenip ve zamanda geriye gitme şansı verildiğinde işleri çok daha farklı şekilde yaparlardı. Fakat önemli olan, kararlarının yanlış olmasıydı.
Her gün, ülke genelinde benzer durumlarda kendilerini bulan genç erkekler var — şiddet içeren veya ölümcül olabilecek yüksek riskli etkileşimler içinde olan.
Büyüyen bir araştırma grubu, gençlerdeki dürtü kontrollerini iyileştirmek için çalışan müdahalelerin bu durumları daha güvenli bir şekilde yönlendirmelerine yardımcı olabilir — bu da onları okulda ve çevrelerinde sıkıntıdan uzak tutar. İşte bir Erkek Olmak (BAM) gibi programlar burada devreye giriyor.
BAM, birçok suç ve çete etkinliği olan mahallelerdeki gençlerin duygularını keşfetmelerine ve karar alma becerilerini geliştirmelerine yardımcı oluyor.
Chicago Üniversitesi tarafından yapılan bir araştırma, BAM’ın katılımcılarının şiddet içeren suçlu sayısını neredeyse yarı yarıya indirdiğini gösterdi.
Geçen yıl, Bill BAM programı kapsamındaki bir toplantıda küçük bir lise öğrencisi grubuna dahil oldu. Eve geldiğinde, bu deneyimin kalbine ne kadar dokunduğunu açıkça söyleyebilirim. “Sadece bir BAM çevresi görmedim” dedi. “Ben de katıldım.” dedi.
Bill: BAM’ı duydum çünkü vakfımız çocukların sosyal ve duygusal gelişimde yardımcı olacak programlara yatırım yapmaya başladı. Yaklaşımının bu kadar etkili olmasına şaşırdım, ve onun nasıl olduğunu da görmek istedim. Onun nasıl çalıştığını da bilmiyordum.
Programdaki öğrencilerin haftada iki kez bir danışmanla yaptıkları küçük toplantılardan birine katıldım. Öğrencilerin benimde katılmamı istediklerinden sonra — grup tarafından resmi olarak davet edilmek zorundasın — beş genç erkek, ikinci sınıf öğrencileri ve gençlerin karışımı olan bir çember etrafında toplandık.
Çember etrafından dolanarak ve her bireye günün konusu hakkında bir şeyler paylaşmalarını sağlayarak başladılar. Ben oradayken konu öfkeydi. En son ne zaman sinirlendin? Bununla nasıl başa çıkabilir ve başka neler yapabilirdiniz?
Her ne kadar bazı çocuklar tipik genç hayal kırıklıklarından bahsetmiş olsa da — bir öğretmen onlara haksız davranıyordu ya da bir video oyununda ölmeye devam ediyorlardı — diğerlerinin de trajik hikayeleri vardı. Biri bir aile üyesinin hapse girmesini anlatmıştı. Bir diğeri, vurulmuş bir arkadaşından bahsetti. (Katılımcıların gizliliğini korumak için ziyaretin bazı ayrıntılarını açıklayamıyorum.)
Benim sıram geldiğinde, cevabım herkesinki gibi değildi. Çocuk felci vakası sayısının arttığını öğrendiğim bir toplantıda kızmaya başladım. Böyle sorunlar hakkında endişelenebildiğim için şanslıyım. Çemberdeki gençleri rahatsız eden şeyler, eve çok daha yakındı. Çocuk felci, kaygı duydukları listenin başında değildi ve nedenini anlıyorum.
Ancak koşullar çok farklı olsa da, öfkenizle başa çıkmayı öğrenmek hepimizle ilgili bir şeydi. Olgun bir yetişkin olmanın bir parçası, önemli bir yaşam becerisidir bu. Eğer ailemin haksız olduğunu düşünürsem, onlara karşı çok sert olabilirim. Microsoft’tayken, birlikte çalıştığım insanlara karşı sert davranırdım. Bazıları başarılı olmamıza yardımcı oldu, ancak bazılarının en üstte olduğundan eminim.
Bu yüzden bu genç adamların benden çok daha önce bu beceri üzerinde çalıştıklarını görmek ilham vericiydi. Görüşmeye derinlemesine giriyorlardı, birbirlerine düşünceli takip soruları soruyorlardı. İnanılmaz esneklikte büyük zorluklarla karşı karşıya geliyorlardı.
Seans bittikten sonra bir süre sohbet etmek için etrafa bakındım. Özçekimler için poz verdik ve Xbox ile PlayStation tartışması hakkında şakalar yaptık :)(Kimseyi şaşırtmayan bir Xbox ailesi olduğumuzu söyledim.)
Bu özel BAM grubu bir yıl boyunca birlikteydi. Birbirlerine duydukları saygı ve samimiyetten etkilendim.
Küreselleşmede milliyetçi bir durum var
Melinda: Milliyetçilik, bugünlerde daha sık duyduğumuz bir sözcük. Aynı zamanda 21. yüzyıl politikamızdaki en güçlü sözcüklerden biri. Farklı insanlar için farklı şeyler ifade etse de (ve farklı çağrışımlar ve imalar taşıyorsa da), özünde milliyetçilik, bir ülkenin en başta kendisine olduğu inancıdır. Birçoğumuzun hemfikir olacağına dair bir unsurdur bu.
Bill ve ben ülkemizi çok seviyoruz. Ne anlama geldiğine inanıyoruz. Liderlerimizin onu koruma yükümlülüğü olduğuna katılıyoruz. Ve tüm bu nedenlerden dolayı, küresel angajmanı vatanseverlik görevimiz olarak görüyoruz.
Biz yalnız değiliz. Beyaz Saray’ın Amerika’nın dış yardım bütçesine ciddi kesintiler yapmakla tehdit ettiğini her iki seferde de, en yüksek protesto seslerinin bir kısmının Kongre üyelerinden ve bu yatırımların Amerikan menfaatlerini korumak için hayati önem taşıdığını iddia eden ABD askeri liderlerinden geldiğini hatırlayabilirsiniz.
ABD gibi ülkelerin dış yardıma yatırım yapmasının nedeni, yurtdışındaki istikrarı ve evde güvenliği arttırmasıdır. Yurtdışındaki sağlık sistemlerinin güçlendirilmesi, Ebola gibi ölümcül bir patojenin küresel bir salgın haline gelme şansını azaltmaktadır. Ve her ebeveynin her yerin güvenli, eğitimli, sağlıklı çocuklar yetiştirme fırsatına sahip olmasını sağlamak, başka yerlerde daha iyi yaşamlar aramak için umutsuz yolculuklara çıkma olasılığını (göçmenliği) azaltıyor.
Ülkenizi, dünyanın geri kalanına sırtınızı dönmeyi gerektirecek bir şey hiçbir şey yok. Bir şey olursa, bunun tersi geçerlidir.
Bill: Bu vakayı önümüzdeki birkaç yıl içinde tekrar tekrar açacağız, çünkü bu, küresel sağlık için çok önemli bir zamandır ve Melinda’nın tanımladığı türden bir tek başına yaklaşım, büyük bir aksamaya neden olabilir.
2019 yılında, dünyadaki en büyük sağlık çabalarından biri olan Global Fon için fon sağlamak için hükümetlerin tavsiyede bulunması gerekecektir. Ve Aşı İttifakı Gavi’nin 2020'de para toplaması gerekecek.
Bu projelerin dünyada ne kadar başarılı olduğunu anlatmaya gerek yok.
2002'den beri, AIDS, TB ve sıtma ile mücadele etmek için kurulduğu zaman, Global Fon ve ortakları 27 milyon hayat kurtardı. 2000'den beri, Gavi 690 milyondan fazla çocuğa temel aşılar sağlamıştır.
Bana göre bu sonuçlar şaşırtıcı. Hepimizin en yoksulların sağlığı ve iyiliği konusunda bir payının olduğu fikri üzerine hareket ettiğimizde neyin mümkün olduğunu gösteriyor. Aynı zamanda inanılmaz derecede düşük maliyetli: Zengin ülkeler bütçelerinin yaklaşık yüzde 0.1'ini sağlık yardımı için harcıyorlar.
Ancak, zengin ülkelerin kendi içine dönmesi ve bu çabaların maliyete değmeyeceğine karar verecekleri kendi çıkarları konusunda o kadar sınırlı bir görüş alacağı konusunda endişeleniyorum. Veya, herkes prensipte yardımın önemli olduğunu kabul etse bile, siyasi bağlılıklarının harekete geçmelerini önleyecek kadar kutuplanacaklardır.
Bu bir felaket olur. Bugün HIV ile yaşayan 17 milyondan fazla insan, Global Fon’dan ilaç alıyor. O olmadan ölecekler.
Melinda ve ben her zaman başarı hikayelerinden bahsetmemizin bir nedeni de bu. Yeni öfkelerin her gün manşetlere hükmettiği bir zamanda, sağlıkta akıllı yatırımlar sayesinde, dünyanın en fakir ülkelerindeki milyonlarca insan için hayatın daha iyi hale geldiğini hatırlatmak istiyoruz. Sadece vatandaşlarınızın refahını önemseseniz bile, bu yatırımlar oldukça akıllıcadır. İlerleme herkese yarar sağlar özetle.
Modern floş tuvaletin patenti ne zaman alındı
Bill: Yaklaşık sekiz yıl önce, Melinda ve ben tuvaleti yeniden icat etmek için dünya çapındaki mühendislere ve bilim insanlarına meydan okuduk.
Dünyada 2 milyardan fazla insanın iyi bir tuvalete erişimi yok. Atıkları genellikle çevrede birikiyor ve her gün yaklaşık 800 çocuğun ölümüne neden oluyor bu durum. Zengin dünyadaki sanitasyon çözümlerini dışa aktarmak bir seçenek değildir çünkü çok fazla suya ihtiyaç duymayacak kadar pahalı olan kanalizasyon sistemlerine ihtiyaç duyarlar.
Geçen yıl Pekin’de bir tuvalet fuarı düzenledik, burada bir dizi yeni nesil tuvaleti şahsen kontrol ettim ve hatta sahnede bir insan dışkısı şişesini paylaştım.
Birkaç şirket işe hazır. Buluşları neredeyse bütün kutuları kontrol ediyor: Patojenleri öldürüp, hızlı büyüyen kentsel alanların gereksinimlerine ayak uydurabilir ve kanalizasyon altyapısı, harici su kaynakları veya sürekli elektrik çalışması gerektirmezler. Şu anda yetersiz kaldıkları tek alan maliyet — bu nedenle vakfımızın fakirler için ekonomik hale gelmelerine yardımcı olmak için daha fazla AR-GE’ye yatırım yapması gerekiyor.
Peki gelecek nesil tuvaletler neye benziyor? İlk bakışta, o kadar da farklı değil. Bilim kurgu romanından çıkma bir şey gibi görünmüyorlar.
Gerçek sihir görünmezdir. Bugünün komisyonlarının aksine, geleceğin tuvaletleri kendine yetiyor. Esasen patojenleri öldürme ve atıkları kendi başlarına güvenli hale getirebilecek küçük arıtma tesisleridir bu yeni nesil tuvaletler. Hatta birçoğu insan dışkısını ve idrarı, ürünler için gübre ve el yıkama için su gibi faydalı yan ürünlere dönüştürür.
Dünyanın en çekici yenilikleri olmayabilir, ancak geleceğin tuvaletleri milyonlarca insanı kurtaracak.
Melinda: Ayrıca, özellikle kadın ve kızların yaşamlarını iyileştirecekler. Tuvaletsiz hayat herkes için zordur, ancak en çok sıkıntı çekenler kadın ve kızlardır.
Bill ve ben, tehlikeli kamu tesislerine riskli bir yolculuk yapmaktan kaçınmak için, bütün gece idrar tutmaktan böbrek hasarı çeken kadınlarla tanıştık. Tek dışkılama yerinin açık bir alanda olan başkalarıyla da tanıştık, bu nedenle bütün gün yiyecek alımlarını kısıtlıyorlar ve kendilerini göreceli mahremiyet içinde rahatlatmak için karanlığı bekliyorlar.
Ayrıca, kız çocuklarının okullarının iyi bir tuvaleti olmadığı dönemlerde okulu özlemenin daha muhtemel olduğunu gösteren bazı nitel kanıtlar da bulunmaktadır. (Ne kadar süre zarfında yerleşik damgalanmanın hala birçok yerde olduğunu öğrendiğinizde, neden birisinin çalışmalarına geri kalmayı tercih ettiğini ya da riskten aşağılanma yerine ücretlerini kaçırdığını anlamaya başlayabilirsiniz.)
Benim gibi bir şeyseniz, tuvaletler sizin en sevdiğiniz sohbet konusu değildir. Ancak kızları okulda tutmayı, kadınların ekonomik katılımını arttırmayı ve onları şiddete karşı korumayı önemsiyorsanız, tuvaletler hakkında konuşmaya istekli olmalıyız.
Ders kitapları eski haline geliyor
Bill: Ders kitaplarındaki payımdan daha fazlasını okudum. Fakat bir şeyler öğrenmenin oldukça sınırlı bir yolu bu. En iyi metinler bile, hangi kavramları anladığınızı ve hangilerinin daha fazla yardımına ihtiyacınız olduğunu çözemez. Kesinlikle öğretmeninize dün gece verilen okumaları ne kadar iyi kavradığınızı söyleyemez.
Ancak şimdi, yazılım sayesinde, bağımsız ders kitabı geçmişte kaldı. Lise cebirini aldığınızı varsayalım. Denklemleri çözmekle ilgili bir bölümü okumak yerine, metne çevrimiçi bakabilir, nasıl yapıldığını gösteren süper ilgi çekici bir video izleyebilir ve kavramları güçlendiren bir oyun oynayabilirsiniz. Daha sonra çevrimiçi olarak birkaç sorunu çözersiniz.
Tüm bunlar öğretmenlerin yaptıklarının bir tamamlayıcısıdır, yerine geçemez elbette. Öğretmeniniz neyi okuduğunuzu ve izlediğinizi, hangi sorunları doğru ve yanlış yaptığınızı ve daha fazla yardıma ihtiyaç duyduğunuz alanları gösteren en önemli rehberlerdir. Ertesi gün sınıfa geldiğinizde, sizinle zamanını en iyi şekilde geçirmenize yardımcı olacak özel bilgi ve öneri ile donatılmışlardır.
Size önceki yazılarda bu tür bir yazılımdan bahsettiğimde, çoğunlukla spekülatifti. Fakat şimdi bu araçların anaokulundan liseye kadar binlerce ABD sınıfında kullanıldığını bildirebilirim. Zearn, i-Ready ve LearnZillion, ABD’deki öğrenciler ve öğretmenler tarafından kullanılan dijital müfredat örnekleridir.
3.000'den fazla okul, öğrencilere yazma ödevleri hakkında anında geri bildirimde bulunmak için yazılım kullanan Big History adlı fondan ücretsiz bir dijital kurs veriyor.
Sıradaki ne? Tüm yazılımlar için kullandığınız aynı temel döngü: Mevcut ürünler hakkında çok fazla geri bildirim alın, neyin işe yaradığına dair veri toplayın ve bunları iyileştirin. Bu döngü daha fazla eyalet ve ilçenin okullarında dijital müfredat kullanma konusunda güven kazandıkça enerji topluyor. İnşallah bu büyüyen ivme, bu tür araçları sunmakta yavaş kalan büyük ders kitabı yayıncılarına daha fazla ilham verir.
Bu arada, ağır, pahalı ders kitaplarını özleyen hiç kimse ile karşılaşmadım.
Cep telefonları en fakir kadınların ellerinde en güçlüdür
Melinda: Zengin ülkelerde, cep telefonları işlerimizi kolaylaştırıyor — salyangoz postası yerine e-posta gönder, bir haritaya girmeden dünyayı dolaş, yağmurda beklemeden dolaş.
Ancak dünyanın en marjinal kadınları için bir cep telefonu eski yaşamlarını daha kolay hale getirmiyor; yepyeni bir yaşam kurmalarına yardımcı olabilir. Çünkü bu, marjinalleşmeye bir çözümdür.
Hiç bankaya adım atmamış bir kadınsanız, mobil bankacılık size kayıtlı ekonomide bir dayanak ve finansal bağımsızlık şansı sunar. Tüm yemek pişirmeyi, temizlemeyi ve çocuk yetiştirmeyi yapmanız bekleniyorsa, müşterileriniz, eğitimler ve profesyonel kuruluşlarla bağlantı kurma fırsatları kazandıkça gelir potansiyeliniz büyük ölçüde artar.
Yerel kliniğinizde kontraseptif isterken karşılaşacağınız leke hakkında endişeleniyorsanız, bir e-ticaret dağıtım platformu vücudunuz ve geleceğiniz üzerindeki kontrolünüzü yeniden ele almanıza yardımcı olabilir.
Başka bir deyişle, kadınlar hizmetlerine ve fırsatlarına erişmek için yalnızca cep telefonlarını kullanmıyorlar. Bunları sosyal normları değiştirmek ve toplumsal cinsiyet eşitsizliğini devam ettiren güç yapılarına meydan okumak için kullanıyorlar.
İşin aslı, hem cep telefonu mülkiyeti hem de mobil internet kullanımındaki cinsiyet farkının önemi.
Afrika, Asya ve Güney Amerika’daki toplam on ülkede yapılan son bir araştırmaya göre; yaşlarına, eğitimlerine, servetlerine veya konumlarına bakılmaksızın, kadınların interneti kullanma oranından neredeyse yüzde 40'dan daha az olduğu anlaşıldı.
Bu boşluğun var olmasının birçok nedeni var. Maliyet, okuryazarlık (hem dijital hem de başka türlü) ve sosyal normlar bunlardan üçü.
Buna karşılık, bu pazara girmeye istekli olan cep telefonu şirketleri, kadın müşterileri hedefleyen iş stratejileri yaratıyor. Kenya ve Nijerya’da cinsiyet ve kalkınma programları, kadınlara dijital okuryazarlık becerilerinin öğretilmesine odaklanmaktadır. Sosyal norm engeline test çözümleri başlatmak için Harvard Kennedy Okulu’ndaki bir girişimle ortaklık yaptık.
Kadınların elinde daha fazla cep telefonu almanın neden bu kadar önemli olduğunu düşündüğümde, geçen Ekim ayında Endonezya’da tanıştığım bir kadın olan Nikmah’ı düşünüyorum. Nikmah bana yıllarca sebze satarak üç çocuğunu desteklemeye çalıştığını söyledi. Kötü niyetli bir kocadan kaçmak zorunda kaldıktan sonra durumu daha da önemsiz hale geldi.
Bugün, Nikmah, sürmek, yemek dağıtımı ve diğer hizmetler için popüler bir mobil platform olan Go-Jek ile geçimini sağlayan milyondan fazla Endonezyalıdan biri. Bu uygulama onu sürekli bir müşteri ve gelir akışı sağladı ve mobil bir banka hesabıyla ödemelerini aldı, böylece kazandığı para üzerinde tam kontrol sahibi oldu. Artık çocuklarına kötü muamele yapmak zorunda kalmadan güvence altına alabiliyor. Ve telefonu aracılığıyla, diğer kadın servis sağlayıcılarıyla bir araya gelerek, kazalarını veya sağlık acil durumları aracılığıyla birbirlerini desteklemek için birikimlerini biriktiren bir ağ kurdu.
Nikmah bana, “Hayat bir tekerlek gibidir. Bazen altındasın, bazen üstünde.” dedi. Onun gibi hayatlarının çoğunu dibe hapsolmuş kadınlar gibi, mobil teknoloji eşitsizlikle mücadele etmek ve kendilerini yukarı kaldırmak için yeni fırsatlar yaratıyor. Kadınların bu fırsatlardan yararlanmalarına yardımcı olabiliriz, ilk önce teknolojiye erişmelerinin engellememesi ile eşitsizliği ortadan kaldırabiliriz.
KAYNAK: GATENOTES.COM