Beyin taramaları, öğrencilerin yeteneklerini geleneksel sınavlardan daha iyi test ediyor...
Bilim adamları, beyin taramalarının öğrencilerin öğrenme yeteneklerini geleneksel sınavlardan daha iyi ölçtüğünü öne sürüyor.
Geleneksel notlar ve test puanları, gelişmiş bir öğrenme türü olan 'uzak aktarımı' değerlendirmez.
Beyin taramaları, eğitim sistemimizde sınavların yerini almasa da, sistemi iyileştirebilirler.
Yüzlerce yıldır, okul ve üniversite sınavları, dünyanın her yerinde öğrencilerin öğrenme yeteneklerini test etmek için pratik araçlar olarak kullanılmıştır. İlginç bir şekilde, Georgetown Üniversitesi'nden bir araştırma ekibi, beyin taramalarının, geleneksel not veya not tabanlı sistemlerden daha doğru bir şekilde öğrenme yeteneklerinin ölçümünü sağladığını iddia etti.
Araştırmacılar, çalışmalarını ABD'nin Virginia eyaletindeki bazı devlet okullarında öğretilen benzersiz bir müfredat etrafında topladı. Müfredat, 2005 yılında James Madison Üniversitesi (JMU) tarafından geliştirilen "Jeo-uzaysal ders" olarak adlandırılmaktadır. Bu ders, zihnin uzayı ve nesneleri anlamak için farklı becerileri, bilgileri ve eylemleri uygulama yeteneği olarak tanımlanabilecek uzamsal düşünmeye odaklanıyor.
Kavramı daha fazla irdelemek için, yazarlardan biri ve Neuroscience Ph.D. Georgetown Üniversitesi'nden aday olan Robert Cortes, şunları söyledi: "Mekansal düşünme, uzayda farklı türdeki bilgileri zihinsel olarak temsil etme ve manipüle etme gücüdür, örneğin, bir konum bulmak için bir haritayı aramak veya bir rotayı haritalamak." Okul öğrencileri uzamsal düşünme dersini öğrenirken, hem beyin taramaları hem de geleneksel testler kullanılarak öğrenme yetenekleri analiz edildi ve sonuçlar açıkçası çok şaşırtıcıydı!
Beyin taramaları eğitim sistemimizi geliştirmemize yardımcı olabilir
Araştırmacılar, müfredatı öğrenen okul öğrencilerinin MRI taramalarını yaptılar ve aynı zamanda bilgilerini test etmek için geleneksel olarak kalem-kağıtla bir takım sınavlar yaptı. Beyin taramalarının, öğrencilerin uzamsal düşünme kursundan ne kadar öğrendiğini sınav puanlarından daha iyi tahmin ettiğini tespit etti. Ayrıca, MRI taramaları, bir kişinin öğrenilen bilgilerini, kendisine asla çözülmesi öğretilmeyen sorunları çözmek için kullanmasına izin veren gelişmiş bir bilişsel öğrenme türü olan "uzak aktarım" hakkında ayrıntıları da ortaya çıkarıyor.
Test puanları ve notları, bir öğrencinin uzaktan öğrenmesi hakkında hiçbir şey söylemez. Bununla birlikte, bu sonuçlar, geleneksel sınavları yürütmeyi bırakmamız ve öğrenmelerini test etmek için her öğrencinin beyin taramasını yapmamız gerektiği anlamına gelmez. Okul ve üniversite sınavları öğrencilerin psikolojik ve kişisel gelişimleri için çok önemlidir.
Sınavlar, öğrenciler arasında disiplin, özdenetim ve sağlıklı rekabet duygusu aşılar, ayrıca onların güçlü ve zayıf yönlerinin farkına varmalarını sağlar.
Sınavların yerine beyin taramalarını kullanmak yerine, öğrencilerin öğrenme becerilerini en iyi geliştiren dersleri bulmak için ilkini kullanabiliriz. Beyin taramalarından elde edilen veriler, eğitim kurumlarımızda daha etkili çalışma müfredatları seçmemize ve uygulamamıza yardımcı olabilir.
"Her çocuğun beynini taramamızı önermiyoruz - bu inanılmaz derecede pahalı, zaman alıcı olurdu ve açıkçası, sinirbilimin eğitimi bilgilendirmesi gerekli değil. Bunun yerine, gerçek dünya sınıflarında belirli bir müfredatın öğrenilmesiyle gelen değişiklikleri tespit etmek için beyin görüntülemeyi kullanabilir ve daha sonra bu beyin değişikliklerini farklı müfredatları karşılaştırmak için farklı konuları öğretmek için en iyi yöntemi bulmak için kullanabiliriz. Müfredat büyütülebilir, ancak beyin görüntülemenin buna ihtiyacı yok.” dedi Cortes.
Mekansal düşünme aynı zamanda insan muhakemesini de geliştirir
Araştırmacılar, çalışmalarında psikologların ve sinirbilimcilerin sözel akıl yürütme ve uzamsal düşünme yeteneklerinin birbirini tamamlayıp tamamlamadığından hala emin olmadıklarını vurguluyor. Ancak, araştırmalarının sonuçları bu karışıklığı ortadan kaldırıyor. Beyin taramaları, öğrencilerin uzamsal düşünmeyi öğrendikçe, aynı zamanda gelişmiş sözlü akıl yürütme yaşadıklarını ortaya çıkardı.
Araştırmacılara göre, bu bulgular aynı zamanda insanların karmaşık ortamlarda gezinmek için mantıksal akıl yürütme yerine uzay hakkındaki bilgilerini ve ilgili geçmiş deneyimlerden öğrendiklerini kullandıklarını öne süren Zihinsel Model Teorisini de doğruluyor. Yaklaşım, insan beyninin sözlü ve yazılı bilgiyi aynı şekilde 'uzaylaştırdığı' inancını desteklemektedir. Bununla birlikte, çalışmanın bazı sınırlamaları da var.
Cortes, şunları da söyledi: “Ana sınırlamalardan biri, çalışma gerçek dünyada (yani gerçek bir lise sınıfında) yapıldığından, öğrencileri rastgele bir kontrol sınıfına karşı sınıfa atayamadık. Bunun yerine, rastgele atamaya mümkün olan en yakın yaklaşımı kullandık - eğilim puanı eşleştirme adı verilen yarı deneysel bir teknik. Bu yöntem, grupların rastgeleleştirilmesinin imkansız olduğu gerçek dünya deneylerinde seçim yanlılığını azaltıyor."
Araştırmacılar şimdi, öğrenme ve beyin taramalarıyla ilgili yeni sırları keşfederken, bir takip çalışmasıyla bu sonuçları tekrarlamayı hedefliyor.
Çalışmanın tamamı Science Advances dergisinde görülebilir.
Çalışmanın Özeti:
Mevcut tartışmalar, öğrenmeyle ilgili sinirsel değişikliklerin öğrenme transferini geleneksel performansa dayalı öğrenme değerlendirmelerinden daha iyi tahmin edip edemeyeceği de dahil olmak üzere, eğitim için sinirbilimin vaadini çevreliyor. Felsefe ve psikolojide uzun süredir devam eden tartışmalar, uzaysal süreçlerin görünüşte uzaysal olmayan/sözel akıl yürütmenin altında yattığı önermesiyle ilgilidir (zihinsel model teorisi). Eğer öyleyse, uzamsal bilişi besleyen eğitim, sözel akıl yürütmeyi geliştirebilir. Burada, gerçek dünyadaki STEM sınıflarında yarı deneysel bir tasarımda, uzamsal bilişi teşvik etmek için tasarlanmış bir müfredat, gelişmiş sözel akıl yürütmeye geçiş sağladı. Ayrıca sözel aktarım için uzamsal bir temele işaret eden öğrencilerin uzamsal biliş kazanımları, akıl yürütme gelişimlerini öngördü ve aracılık etti. Boyuna fMRI, uzamsal bilişle ilgili bölgelerde sinirsel aktivite, bağlantı ve temsili benzerlikte öğrenme ile ilgili değişiklikleri tespit etti. Sinirsel değişiklikler öngörülen ve aracılıklı öğrenme transferi. Topluluk modellemesi, nöral değişimden transferin geleneksel ölçümlerden (testler ve notlar) daha iyi tahmin edildiğini gösterdi. Sonuçlar okul içi “mekansal eğitimi” destekliyor ve sinirsel değişimin aktarılabilir müfredatın gelecekteki gelişimini bilgilendirebileceğini öne sürüyor.